Die winter is vergangen
Ik zie des meien schijn
Ik zie die bloempkens hangen
Dies is mijn hart verblijd
Zo ver aan gene dale
Daar is 't genoegelijk zijn
Daar zinget die nachtegale
En zo menig woudvogelkijn
Ik wil de mei gaan houen
Al in dat groene gras
En schenken mijn boel die trouwe
Die mij de liefste was
En bidden dat zij wil komen
Al voor haar vensterken staan
"Ontvang de mei met bloemen
Hij is zo wel gedaan."